Unijny system handlu uprawnieniami do emisji od roku 2024

The EU Emissions Trading System from 2024

Przepisy żeglugowe obowiązujące od 2024 r. w związku z unijnym systemem handlu uprawnieniami do emisji (ETS)

Wraz z przyjęciem planu klimatycznego na rok 2030 Komisja Europejska rozszerzyła ambicje UE w zakresie ograniczenia do 2030 r. emisji gazów cieplarnianych do co najmniej 55% poniżej poziomu z 1990 r.

Choć transport morski odgrywa istotną rolę w gospodarce UE i jest jednym z najbardziej energooszczędnych rodzajów transportu, na poziomie unijnym odpowiada on za 3-4% całkowitej emisji CO2. W celu istotnego ograniczenia emisji gazów cieplarnianych (GHG) generowanych przez żeglugę międzynarodową, UE wdrożyła szereg regulacji prawnych.

Co wprowadzenie systemu ETS oznacza dla firm żeglugowych?  Począwszy od 2024 r. przedsiębiorstwa żeglugowe operujące między portami zlokalizowanymi na terenie UE/EOG będą musiały opłacić roczne uprawnienia unijne (EUA) do emisji gazów cieplarnianych (GHG). Emisje będą zgłaszane i weryfikowane w ramach unijnego systemu monitorowania, który z czasem będzie obejmować coraz szerszy zakres rodzajów emisji oraz typów i rozmiarów statków.

Co ma na celu włączenie sektora żeglugi do unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji?  Założeniem unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (ETS) jest stworzenie zachęty finansowej dla operatorów żeglugowych do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych zgodnie z celem UE, jakim jest osiągnięcie do 2050 r. neutralności klimatycznej - gospodarki o zerowej emisji gazów cieplarnianych netto.

ETS-PL

Zakres i etapy wdrażania

Statki System ETS obejmować będzie towarowe lub pasażerskie jednostki handlowe o pojemności brutto (GT) powyżej 5000. 

Trasy System ETS obejmie 100% emisji powstających podczas rejsów między portami UE/EOG oraz 50% emisji powstających podczas rejsów między portem UE/EOG a portem spoza UE/EOG. 

*Koszty wprowadzenia systemu ETS zostaną rozdzielone między transport towarowy i pasażerski

PL-removebg-preview

Co system ETS oznacza dla naszych klientów

Koszt zapewnienia zgodności z systemem ETS jest znaczny i będzie mieć wpływ na naszą działalność, koszty oraz zobowiązania umowne. 

Podobnie jak w przypadku poprzednio wprowadzanych regulacji, zastosujemy dodatkową opłatę na poczet pokrycia zwiększonych kosztów wynikających z wdrożenia unijnych przepisów. Od 1 stycznia 2024 r. od klientów pobierana będzie odrębna opłata dodatkowa. 

Aerial shot, ship sailing at sea

Najczęściej zadawane pytania dotyczące ETS

Od 1 stycznia 2024 r. firmy żeglugowe będą monitorować emisje zgodnie ze zmodyfikowanym planem nadzoru, który powinien zostać oceniony przez audytorów i zatwierdzony przez organ zarządzający.

Raz na rok firmy żeglugowe muszą przedstawić raport dotyczący emisji dla każdego statku, za który są odpowiedzialne, a także raport dotyczący emisji dla całego przedsiębiorstwa. Wszystkie raporty dotyczące emisji dla każdego statku oraz dla całego przedsiębiorstwa muszą zostać zweryfikowane przez akredytowanego audytora do 31 marca następnego roku.

Po zweryfikowaniu skonsolidowanych danych dotyczących emisji na poziomie przedsiębiorstwa i przedłożeniu ich organowi zarządzającemu, firmy żeglugowe będą musiały umorzyć odpowiednią liczbę uprawnień w unijnym rejestrze do dnia 30 września danego roku.

Nie. Firmy żeglugowe będą musiały umorzyć (wykorzystać) unijne uprawnienia (EUA) odpowiadające ilości wynikające ze skonsolidowanych danych dotyczących emisji na poziomie przedsiębiorstwa, które zostaną zgłoszone zgodnie z unijną dyrektywą ETS. Na potrzeby zapewnienia zgodności z wymogami unijnego systemu ETS nie można wykorzystać kredytów węglowych ani certyfikatów kompensacji emisji.

Firmy żeglugowe objęte unijnym systemem ETS zobowiązane są do posiadania zatwierdzonego planu monitorowania i raportowania rocznych emisji. Co roku firmy żeglugowe muszą przedstawić raport dotyczący emisji dla każdego statku, za który są odpowiedzialne, a także raport dotyczący emisji dla całego przedsiębiorstwa (zawierający skonsolidowane dane dotyczące statków zgłaszanych do systemu ETS).

Informacje za dany rok muszą zostać zweryfikowane przez Firmy żeglugowe objęte unijnym systemem ETS. Firmy żeglugowe zobowiązane są także do posiadania zatwierdzonego planu monitorowania i raportowania rocznych emisji. Co roku firmy żeglugowe muszą przedstawić raport dotyczący emisji dla każdego statku, za który są odpowiedzialne, a także raport dotyczący emisji dla całego przedsiębiorstwa (zawierający skonsolidowane dane dotyczące statków zgłaszanych do systemu ETS). Informacje za dany rok muszą zostać zweryfikowane przez akredytowanego audytora do 31 marca następnego roku (lub do 28 lutego, jeśli zażąda tego organ zarządzający). Po dokonaniu weryfikacji firmy muszą umorzyć (wykorzystać) równoważną liczbę uprawnień do 30 września danego roku.

Od 2018 r. firmy żeglugowe podlegają obowiązkom wynikającym z przepisów dotyczących oceny, sprawozdawczości i kontroli (MRV). Dane należy zgłaszać za pośrednictwem THETIS-MRV – platformy obsługiwanej przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego (EMSA), która zapewnia między innymi publikowanie wiarygodnych danych na temat emisji generowanych przez statki.

Znowelizowany system EU ETS oferuje specjalne wsparcie mające na celu przyspieszenie dekarbonizacji sektora morskiego za pośrednictwem Funduszu Innowacji. Fundusz Innowacji będzie mógł wspierać różnorodne projekty i innowacyjne pełnoskalowe działania w całym sektorze morskim, w tym rozwiązania dotyczące produkcji i wykorzystania paliw odnawialnych i niskoemisyjnych.

Oprócz Funduszu Innowacji, wszystkie dochody licencyjne pochodzące od państw członkowskich UE muszą zostać wykorzystane na cele związane z klimatem; lista tych celów została rozszerzona, aby w sposób wyraźny wesprzeć działania mające na celu dekarbonizację sektora morskiego. Lista ta obejmuje również finansowanie działalności na rzecz klimatu w podatnych na zagrożenia państwach trzecich, obejmującej między innymi przystosowanie się do skutków zmian klimatu.

Nasz model ETS opiera się na opłacie za wykorzystaną powierzchnię załadunkową, ponieważ nasze stawki frachtowe naliczamy również na bazie tego modelu. Wpływ na nasze zużycie, a przez to na naszą emisję wagową, jest nieznaczny. Niezależnie od tego, czy przewożone na załadowanym do pełna statku naczepy będą puste czy wypełnione towarem, nie zmieni to zużycia paliwa okrętowego na mierzalnym poziomie.

Firma DFDS postanowiła postępować zgodnie z obowiązującymi w branży standardami dotyczącymi operacji ro-ro, które obecnie rozliczane są na podstawie wykorzystanej powierzchnię załadunkowej.